Veel vrouwen die ik spreek in mijn omgeving die net zwanger zijn, vraag ik hoe ze voor hun verloskundigenpraktijk gekozen hebben.

Ik had een positieve ervaring met mijn praktijk. Toch zou ik als ik nu terugkijk, de volgende keer bewuster nadenken over welke praktijk het beste bij mij past. En ook andere vrouwen en partners dat aanraden. Ik had (bij toeval) een praktijk uitgekozen die openstond voor badbevallingen thuis en daar ook veel ervaring in had. In hun cijfers op Instagram zag ik laatst dat ze 42% thuisbevallingen hebben begeleid in 2021. Dat is toch flink meer dan het gemiddelde thuisbevallingen van 13%. Nu was ik in het begin van mijn zwangerschap helemaal niet van plan in bad te gaan bevallen. Laat staan thuis! Het leek mij het veiligste om in het ziekenhuis te zijn. Dichtbij de artsen mocht er wat nodig zijn.

TERUG NAAR HET BEGIN VAN M’N ZWANGERSCHAP.

Ik was uiteraard erg bleu en wist niks van bevallen af. Wel ben ik van nature een persoon die zich graag goed voorbereid op wat er komen gaat. Rond de 18-19 weken zwangerschap vroeg ik bij mijn verloskundigenpraktijk hoe ik me -samen met mijn partner- het beste kon voorbereiden op de bevalling. Zij verwezen me door naar een hypnobirthing-cursus. Ik weet dat de naam ‘hypno’ me totaal niet aansprak, maar de verloskundige vertrouwde me toe dat de docente erg nuchter was. Na een belletje met haar was ik gelijk enthousiast en schreef me in. Terugblikkend hebben ik en mijn man al onze kennis over het lichaam, de bevalling, zelfvertrouwen, ademhalingstechnieken, de rol van de partner, daar allemaal vandaan. Mijn mindshift over de bevalling draaide 180 graden. Ik begreep steeds meer dat ontspanning, rust en een gevoel van veiligheid, key zouden zijn om te dealen met de weeën. Ook begon toen het gevoel te kriebelen dat ik die ingrediënten niet in het ziekenhuis, maar vooral thuis zou ervaren. De coronachaos in het ziekenhuis droeg bij aan het feit dat ik geen zin had om tijdens mijn bevalling naar het ziekenhuis te moeten verplaatsen. Dus langzaam begon ik te overwegen om thuis te gaan bevallen. Al vond ik het mega spannend om dat uit te spreken naar familie en vrienden. En wist ik ook dat dingen ook altijd anders kunnen gaan dan je zou willen.

NU FAST-FORWARD NAAR DE GEBOORTE VAN MIJN DOCHTER.

Tijdens m’n bevalling hebben mijn partner en ik het lange tijd samen gedaan, zonder zorgverlener, en dat ging heel goed. We hebben best een tijd gewacht om de praktijk te bellen, omdat ik niet wou dat de verloskundige alleen langs zou komen om m’n ontsluiting te meten en dan weer zou vertrekken. Ik vond dat hele toucheren niet erg nuttig, nadat ik had geleerd dat de ontsluiting nooit lineair verloopt en geen voorspellende waarde heeft voor hoe lang de bevalling nog gaat duren. Ondanks dat ik bij een fijne, kleine praktijk zat, vermoedde ik wel dat toucheren het eerste zou zijn wat ze zouden willen doen, omdat dit standaardpractice is. M’n partner had de praktijk wel op de hoogte gebracht dat het begonnen was, maar toen ze vroeg: ‘zal ik komen?’, gaf ik bij hem aan dat dit niet nodig was.

Toen de persdrang kwam en ik een licht momentje van paniek had, was de verloskundige er binnen no-time. Ze sjeesde naar binnen, was enorm vriendelijk en tegelijkertijd heel kordaat. Het voelde als de juiste mix die ik op dat moment nodig had. Ik voelde wat onzekerheid en vroeg een beetje hulpeloos ‘hoe werkt dat persen??!’. De verloskundige zei vol vertrouwen: ‘volg je lichaam, je doet het super goed’. Dat was het enige wat ik nodig had en na een paar persweeën was m’n meisje er! Ook liet ze de keuze bij mij waar ik de placenta wilde laten geboren worden (in bad of in bed). Ondanks dat het iets gehaast voelde om daar op dat moment al over na te denken, was de verloskundige dus constant mij de regie aan het geven. Ik heb de placenta in bad laten geboren, dat leek me toen enorm fijn. En was het ook. Nu ik zo terugkijk, kom ik erachter dat het blijkbaar best bijzonder is om dat in bad te ‘mogen’ doen, omdat ze dan het bloedverlies minder goed kunnen inschatten.

Ik ben me door mijn ervaring van deze zwangerschap, bevalling en hypnobirthing-cursus veel bewuster van geworden hoeveel invloed de aanwezigheid van mensen hebben op je bevalling. Mensen die in je vertrouwen en er continu voor je zijn, maken zo een groot verschil op hoe het geboorteproces zich ontvouwt. Cijfers over ontsluiting spelen naar mijn mening een veel te grote rol in de begeleiding. Mijn partner was mijn rots in de branding en de verloskundige kwam precies op het juiste moment erbij om het laatste stukje met elkaar te doen.

–

Ondanks mijn positieve geboorteverhaal, zijn er helaas veel vrouwen die een nare bevallingservaring hebben gehad. De communicatie en bejegening van de zorgverlener speelt daarbij een belangrijke factor. Om mijn steentje bij te dragen aan een betere geboortezorgsysteem ben ik vrijwilliger bij Stichting Zelfbewust Zwanger. Hier zet ik mij in om vrouwen en partners een centralere rol te laten vervullen in de verbetering van zorg.

–

Karen Thomson